श्रीराम स्तुति

श्रीरामस्तुति संसारसंगे बहु शीणलों मी । कृपा करी रे रघुराजस्वामी । प्रारब्ध माझे सहसा टळेना । तुजवीण रामा मज कंठवेना ॥ १ ॥ मन हे विकारी स्थिरता न ये रे । त्याचेनि संगे भ्रमतें भले रें । अपूर्व कार्या मन हे विटेना । तुजवीण रामा मज कंठवेना ॥ २ ॥ मायाप्रपंचीं बहु गुंतलों रे । विशाळ व्याधीमधें बांधलो रे । देहाभिमानें अति राहवेना । तुजवीण रामा मज कंठवेना ॥ ३ ॥ दारिद्र्यदुःखे बहु कष्टलो मी । संसारमायेतचि गुंतलो मी । संचित माझे मजला कळेना । तुजवीण रामा मज कंठवेना ॥ ४ ॥ लक्ष्मीविलासी बहु सौख्य वाटे । श्रीराम ध्यातां मनि कष्ट मोठे । प्रपंचवार्ता वदता विटेना । तुजवीण रामा मज कंठवेना ॥ ५ ॥ अहोरात्र धंदा करितां पुरेना । प्रारब्धयोगें मज राहवेना । भवदुःख माझें कधिही टळेना । तुजवीण रामा मज कंठवेना ॥ ६ ॥ तीर्थासि जातां बहु दुःख वाटे । विषयांतरी राहुनी सौख्य वाटे । स्वहीत माझें मजला कळेना । तुजवीण रामा मज कंठवेना ॥ ७ ॥ मी कोठुनि कोण आलो कसा हो । स्त्रीपुत्रस्वप्नातचि गुंतलो हो । ऐसें कळोनी मन हे विटेना । तुजवीण रामा मज कंठवेना ॥ ८ ॥ असत्य वाक्यांनि मुकाच झालो । अदत्तदोषें दुःखी बुडालो । अपूर्व करणी कशी आठवेना । तुजवीण रामा मज कंठवेना ॥ ९ ॥ अब्रह्ममूर्ती भज रामसिंधू । चैत्यन्यस्वामी निजदीनबंधू । अभ्यंतरी प्रेम मनीं ठसेना । तुजवीण रामा मज कंठवेना ॥ १० ॥ विश्रांति देहीं अणुमात्र नाहीं । कुळाभिमानें पडलों प्रवाहीं । अशांतुनी दूर कधी कळेना । तुजवीण रामा मज कंठवेना ॥ ११ ॥ विषयीं जनांनी मज आळवीले । प्रपंचपाशांतचि बूडविले । स्वहीत माझें मजला दिसेना । तुजवीण रामा मज कंठवेना ॥ १२ ॥ नरदेहदोषां वर्णू किती रे । उच्चर माझें मनि वाटती रे । ललाटरेषा कधि पालटेना । तुजवीण रामा मज कंठवेना ॥ १३ ॥ मजला अनाथ प्रभु तूंचि दाता । मी मूढ की जाण असेंचि आतां । दासा मनीं आठव वीरसेना । तुजवीण रामा मज कंठवेना ॥ १४ ॥ ShriRam Stuti श्रीरामस्तुति