उठी गोविंदा, उठी गोपाळा उषःकाल झाला
हलके हलके उघड राजीवा नील नेत्रकमला II
तुझ्यापरी बघ जीवन-वारा, मिठी मारतो प्राजक्ताला
धवल केशरी मृदुल सुमांचा, पाऊस अंगणी झिमझिमला II१II
पर्णपोपटीं हिंदोळ्यावर, कंठ फुटतो आनंदाला
तुज भूपाळी आळवित सुंदर,
चढली गगनीं विहंगमाला II२II
गोठ्यांमधलें मुके लेंकरूं पीत झुरूझुरू कामधेनूला
भरला पान्हा किती आवरूं,
हांसवी अरुणा तव आईला II३II
उठी गोविंदा उठी गोपाला...
सुप्रभात !
No comments:
Post a Comment