गणेश स्तवन

ब्रह्मादिक वांदिली जयाला वेदांनी स्तविला
तो हा गणपती मी नमिला ।। धृ ।।

दुर्वांकुर मस्तकी विलसती
शमीपत्रे त्या बहु आवडती
रक्तवर्ण कुसुमांच्या कंठी रुळली सुमनाला ।। १ ।।

सर्वांगावरी उठी शेंदुरी
गंडस्थळी ते गंध केशरी
पायी घागर्‍या पीतांबर तो कोससी कसला ।। २ ।।

नाग यज्ञोपोवीत मिरवले
शुभ्र वस्त्र तनुवरी शोभले
भक्तासाठी करी जयाने पाशांकुरा धरिला ।। ३ ।।

कार्यारंभी तया पूजिती
विघ्नहारी हा मंगलमूर्ती
शुभंकारक निर्विघ्न करुनिया सफल करी कार्याला ।। ४ ।।

ॐकारचीतो तया पासुनी
असे उपजले देव ते तिन्ही
शब्दब्रह्म तो तयापासुनी अद्याक्षरमाला ।। ५ ।।

तो विघ्नेश्वर, बुद्धीसागर,
कलागुणाधिपतीतो सुखकारक,
वरदविनायक दया करो मजप्रती
कृपादृष्टी मग त्याची होता, काय उणे आम्हाला ।। ६ ।।