हरी नाम जो जो विसरला, तया हसती लोक रे । कवडी मोल धन हे सारे, कमविले तु लाख रे ॥धृ॥
कुणाची ही शेतीवाडी, बंगलामाडी कुणाची । कुणाची ही मोटारगाडी, बॆलगाडी कोणाची ।
राहील सारे जाग्यावर, झाल्यावरती राख रे ॥१॥
माय–बापाला छळणारा पुत्र तो नसावा । मेल्यामागे तुप–रोटी देणारा नसावा ।
भुकेल्याची भुक जाण. लोभ सारा टाक रे ॥२॥
थंडीमध्ये कुडकुडणारा देह पाहिला तु । झाकावया नाही गेला दुर राहिला तु ।
मायेचा उबारा दे तु, लाज त्याची राख रे ॥३॥
आज आहे उद्या नाही, क्षणिक ही काया रे । दत्त नामाविणा जाई, जन्म सारा वाया रे ।
श्रीधरा परी भक्तीची, गोडी जरा चाख रे ॥४
No comments:
Post a Comment