भगवद् गीता अध्याय 15

मोक्षदाय यज्ञ दिवस 2
ज्यान्नी काल आध्याय वाचला  नसेल त्यांनी 2 वेला आध्याय वाचावे दूसरे म्हणजे वेळ ही एकच ठेवा नाही जमले वाच्यायला तर त्या दिवसाचे दुसऱ्या दिवशी वाचा  ज्या व्यक्तींच्या नावाने हा यज्ञ कराल त्यांना त्यांच्या कर्मानुसार मुक्ति मिळेल. नाहीतर मनुष्य जन्म मिळेल. ती आत्महा भटकत राहणार नाही ज्यान्नी पिंडदान दिले नाही ते हे यज्ञ करू शकतात. फक्त 15 वा आध्याय रोज एकच वेळ ठरवून वाचावा लागेल. हा 10 दिवसांचा यज्ञ आहे 10 व्या दिवशी कोणत्याही गरीब मनुष्याला तुमच्या एपति प्रमाणे वाड़ापाव नाहीतर गोड शिरा करून द्या. तुमच्या पितरांच्या नावाने ज्यांच्या नावाने तुम्ही यज्ञ करताय त्यांचे पूर्ण नाव व् गाव किंवा शहर comnts मधे लिहावे. ही पोस्ट माझ्या सद्गुरु तुकोबा माउलींना अर्पण केलि जाईल. कारण मोक्षदाता देव असला तरीही खरे संत असतात. संतांपुढे देवाचे काहीही चालत नाही. कारण देव हां संतांच्या अंकित असतो. पण रोज एकच वेळ ठरवून हां आध्याय वाचावा. ही विनंती. कंटाळा करु नये. हयान तुम्हालाही अगणित पूण्य मिळते हे लक्षात ठेवा. तुमच्या हातून एखाद्या जीवाचा उद्धार होतो. पितर शांत झाले की पैसा अड़का सुख समाधान घरात येते. हां यज्ञ दर 2 महिन्यांनी grp वर होईल म्हणून सहभाग घ्या व् जीवाचा उद्धार करा.
जयश्रीराम जय तुकोबा माउली

आध्याय 15 भगवदगीता
ऊर्ध्वमूलमधः शाखमश्वत्थं प्राहुरव्ययम् ।
छन्दांसि यस्य पर्णानि यस्तं वेद स वेदवित् ॥ (१)

अधश्चोर्ध्वं प्रसृतास्तस्य शाखा गुणप्रवृद्धा विषयप्रवालाः ।
अधश्च मूलान्यनुसन्ततानि कर्मानुबन्धीनि मनुष्यलोके ॥ (२)

न रूपमस्येह तथोपलभ्यते नान्तो न चादिर्न च सम्प्रतिष्ठा ।
अश्वत्थमेनं सुविरूढमूल मसङ्गशस्त्रेण दृढेन छित्त्वा ॥ (३)

ततः पदं तत्परिमार्गितव्यं यस्मिन्गता न निवर्तन्ति भूयः ।
तमेव चाद्यं पुरुषं प्रपद्ये यतः प्रवृत्तिः प्रसृता पुराणी ॥ (४)

निर्मानमोहा जितसङ्गदोषाअध्यात्मनित्या विनिवृत्तकामाः ।
द्वन्द्वैर्विमुक्ताः सुखदुःखसञ्ज्ञैर्गच्छन्त्यमूढाः पदमव्ययं तत् ॥ (५)

न तद्भासयते सूर्यो न शशाङ्को न पावकः ।
यद्गत्वा न निवर्तन्ते तद्धाम परमं मम ॥ (६)

ममैवांशो जीवलोके जीवभूतः सनातनः ।
मनः षष्ठानीन्द्रियाणि प्रकृतिस्थानि कर्षति ॥ (७)

शरीरं यदवाप्नोति यच्चाप्युत्क्रामतीश्वरः ।
गृहीत्वैतानि संयाति वायुर्गन्धानिवाशयात् ॥ (८)

श्रोत्रं चक्षुः स्पर्शनं च रसनं घ्राणमेव च ।
अधिष्ठाय मनश्चायं विषयानुपसेवते ॥ (९)

उत्क्रामन्तं स्थितं वापि भुञ्जानं वा गुणान्वितम् ।
विमूढा नानुपश्यन्ति पश्यन्ति ज्ञानचक्षुषः ॥ (१०)

यतन्तो योगिनश्चैनं पश्यन्त्यात्मन्यवस्थितम् ।
यतन्तोऽप्यकृतात्मानो नैनं पश्यन्त्यचेतसः ॥ (११)

यदादित्यगतं तेजो जगद्भासयतेऽखिलम् ।
यच्चन्द्रमसि यच्चाग्नौ तत्तेजो विद्धि मामकम् ॥ (१२)

गामाविश्य च भूतानि धारयाम्यहमोजसा ।
पुष्णामि चौषधीः सर्वाः सोमो भूत्वा रसात्मकः ॥ (१३)

अहं वैश्वानरो भूत्वा प्राणिनां देहमाश्रितः ।
प्राणापानसमायुक्तः पचाम्यन्नं चतुर्विधम् ॥ (१४)

सर्वस्य चाहं हृदि सन्निविष्टोमत्तः स्मृतिर्ज्ञानमपोहनं च ।
वेदैश्च सर्वैरहमेव वेद्योवेदान्तकृद्वेदविदेव चाहम् ॥ (१५)

द्वाविमौ पुरुषौ लोके क्षरश्चाक्षर एव च ।
क्षरः सर्वाणि भूतानि कूटस्थोऽक्षर उच्यते ॥ (१६)

उत्तमः पुरुषस्त्वन्यः परमात्मेत्युदाहृतः ।
यो लोकत्रयमाविश्य बिभर्त्यव्यय ईश्वरः ॥ (१७)

यस्मात्क्षरमतीतोऽहमक्षरादपि चोत्तमः ।
अतोऽस्मि लोके वेदे च प्रथितः पुरुषोत्तमः ॥ (१८)

यो मामेवमसम्मूढो जानाति पुरुषोत्तमम् ।
स सर्वविद्भजति मां सर्वभावेन भारत ॥ (१९)

इति गुह्यतमं शास्त्रमिदमुक्तं मयानघ ।
एतद्बुद्ध्वा बुद्धिमान्स्यात्कृतकृत्यश्च भारत ॥ (२०)

ॐ तत्सदिति श्रीमद्भगवद्गीतासूपनिषत्सु ब्रह्मविद्यायां योगशास्त्रे श्रीकृष्णार्जुन संवादे पुरुषोत्तमयोगो नाम पञ्चदशोऽध्यायः ॥