तूं ते आहे विश्वजननी ,तुझी माया सहस्त्र गुणी l
कासव दृष्टि करुनि , न्याहळून पाहे बाळाते ll
जेवि वत्सा टाकुनिया गाय ,चरावयासी वनी जाय l
परी ते वत्स दर्शनी आर्त होय ,सर्वदा उतावेळ होऊनी ll
उदर तृप्ति झालीयेवरी ,हुम्बरत धेनू धावे घरी l
तैसेचि येईल त्रिपुरसुंदरी ,स्तनपान करवीं बाळाते ll
निष्ठुर होऊ नको माय ,आता निदान पाहसी काय l
सत्वर येऊनी दावी पाय ,पावन करी अम्बे तू ll
ऐसी ऐकोनी आकाशवाणी ,सत्वर धावेल जगतजननी l
आले आले म्हणोनी ,आकाश ध्वनी उठला ll
कवण्या दुष्टे माझा भक्त, गांजिला म्हणोनी अम्बा तप्त l
धावे तेव्हा पाताळ सप्त ,दणाणिले भयंकर ll
सिंहारुढ होऊनी जगज्जननी ,खड्ग झाडि क्षणोक्षणी l
पवन वेगे करुनि ,भक्ति सदना पातली ll
चौंसठ योगीनीचा मेळा ,हाती दिवट्या प्रचंड ज्वाळा l
उदोउदो वेळोवेळा ,गर्जना करी आनंदे ll
No comments:
Post a Comment